Ο Κήπος

Όταν οι παλιότεροι μιλούσαν για "Κήπο" δεν αναφέρονταν μόνο στα λουλούδια, αλλά κυρίως σε ό,τι μπορούσε να καλλιεργηθεί και να αποδώσει καρπούς. Στον δικό μου Κήπο οι καρποί είναι "τα γεννήματα της αγχινοίας", όπως τα ονόμασε η Ελ. Μαρτινέγκου, και οι δημιουργοί τους, οι ποιητές, οι κηπουροί της γλώσσας και της ομορφιάς.



Δεν διεκδικώ την πρωτοτυπία.



Έχουν προηγηθεί ο "Κήπος Χαρίτων" του Καισάρου Δαπόντε, "Ο κήπος με τα ρόδα" του Saadi, "Ο κήπος της αχαριστίας" του Κ. Καρυωτάκη, "Ο κήπος με τις αυταπάτες" του Οδυσσέα Ελύτη.



Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Ας πούμε τη γνώμη μας 

Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν πολλά βιντεάκια με παραστάσεις της Ελένης του Ευριπίδη. Ανάμεσά τους και  αποσπάσματα από την παράσταση της Ελένης που σκηνοθέτησε ο Θ. Αθερίδης(«Ελληνική Θεαμάτων» 2008). Μια παράσταση αμφιλεγόμενη.

Προσωπικά, τη συγκεκριμένη παράσταση δεν την έχω δει, παρά μόνο αποσπάσματά της σε σχετικά βιντεάκια, τα περισσότερα από τα οποία εστιάζουν στην είσοδο της Θεόνόης, που την υποδύεται ο Γ. Καπουτζίδης.
 
Το χαρακτηριστικότερο, κατά τη γνώμη μου, θα το βρείτε σε αυτή τη διεύθυνση: 
http://www.youtube.com/watch?v=M1WGki0OXlA&feature=related
 


Στο διαδίκτυο επίσης διάβασα άπειρα αλληλοσυγκρουόμενα σχόλια για την παράσταση αυτή. Άλλα την εκθειάζουν και άλλα την χαρακτηρίζουν απαράδεκτη.
Δείτε κι εσείς το βιντεάκι.
Θα ήθελα πολύ και τη δική σας γνώμη-σχόλιο!
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες ,

1 σχόλιο:

  1. Tasoula moustaka24 Απριλίου 2013 στις 5:21 π.μ.

    Αυτη η παρασταση του Αθεριδη ηταν πολλι καλι διοτι την Θεονοη την εκανε ποιο αστια απο οτι ειναι στον Ευριπηδη

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)